Zajęcia terenowe w Wilnie, zajęcia w szkole

W dniu dzisiejszym zbieraliśmy informacje na temat stolicy Litwy- Wilna.

Mieliśmy okazję zobaczyć delegację pary królewskiej z Belgii.

Nastepnie dołączyła do nas Alina - przewodniczka, która oprowadziła nas po mieście.

Pani Alina oprowadziła nas po najciekawszych zakątkach Wilna, między innymi zobaczyliśmy:

1. Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła w Wilnie

Kościół św Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie (jednej z najbardziej znanych dzielnic miasta) jest tak piękny, że nawet komuniści w czasach ZSRR nie zniszczyli go ani nie zamienili na nic innego. Dlatego w latach panowania Związku Radzieckiego była to jedyna czynna świątynia w mieście i całej okolicy. Pełniła funkcję katedry. W tym czasie przebywał tu sarkofag z relikwiami świętego Kazimierza, który jest patronem miasta.

Niestety obecnie fasada kościoła jest w remoncie, a poniższe zdjęcie jest zapożyczone z Wikipedii.

fot.Wikipedia

Największą ozdobą kościoła jest ponad 2 000 białych stiukowych rzeźb, które wypełniają dosłownie całe wnętrze. Znajdują się one praktycznie na każdym kawałku ściany. Więc warto to zobaczyć. Na tym tle skromnie prezentuje się ołtarz. Niestety oryginalny, który powstał we Włoszech nigdy tu nie dotarł, ponieważ zatonął podczas transportu. Wydarzenie to upamiętnia żyrandol w kształcie łodzi. Natomiast obecnie w miejscu głównego ołtarza znajduje się obraz Franciszka Smuglewicza, który przedstawia pożegnanie św. Piotra i Pawła – patronów świątyni.

Ciekawostką w kruchcie jest wielki bęben przywieziony przez hetmana Paca z bitwy pod Chocimiem (1673r.). Natomiast fundator Pac zgodnie z własną wolą został pochowany u progu kościoła z napisem „Tu leży grzesznik”.

2. Bazylika architedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława.

Bazylika została wzniesiona w sercu miasta, w miejscu dawnej świątyni pogańskiej, tuż obok zamku obronnego. Przetrwała zarówno najpiękniejsze, jak i najbardziej dramatyczne wydarzenia w historii Wilna i całego państwa litewskiego. Świątynia jest symbolem chrztu litewskiego.

W podziemiach katedry wileńskiej spoczywają prochy św. Kazimierza, patrona Litwy oraz młodzieży. W latach 1918–1925 w bazylice obowiązki duszpasterskie pełnił błogosławiony Jerzy Matulewicz. Właśnie od tej najważniejszej litewskiej świątyni 4 września 1993 roku ojciec Święty Jan Paweł II rozpoczął swoją podróż apostolską na Litwę.

3.Pomnik Księcia Giedymina.

Władca ten, znany ze swych umiejętności dyplomatycznych, pozostawił niezwykle głęboki ślad w historii swego kraju.

Rzeźba z brązu przedstawiająca Giedymina zwrócona jest twarzą w kierunku dzwonnicy na Placu Katedralnym i przedstawia wielkiego księcia tuż obok swego konia. Giedymin trzyma w lewej ręce miecz, a prawą dłonią błogosławi miasto.

Pomnik wielkiego księcia litewskiego Giedymina jest jedną z „mówiących rzeźb wileńskich”, o czym świadczy przymocowana do cokołu rzeźby niebieska tabliczka, która zachęca do wysłuchania mówiącej ludzkim głosem rzeźby. Wystarczy wybrać na smartfonie jedną z dwóch opcji – zeskanować kod QR lub wpisać podany adres URL.

4. Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie.

Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie mieści się w mieszkaniu przy zaułku Bernardyńskim (ul. Bernardinų g. 11) w Starym Mieście, gdzie od Wielkanocy do czerwca 1822 r. żył poeta.

Placówka pełni rolę edukacyjną, propaguje i zachęca do myślenia o literaturze. W czterech salach mieszczą się trzy stałe ekspozycje:– “Adam Mickiewicz i Litwa”– “Filomaci i Adam Mickiewicz”– “Kobiety w życiu Adama Mickiewicza”

W Sali Filomatów oraz w Gotyckiej Piwnicy Literackiej odbywają się spotkania poetyckie i spotkania z działaczami kultury. Miłośnicy słowa pisanego mogą obejrzeć około 200 eksponatów. Zgromadzono tu liczne przedmioty z czasów poety, między innymi meble z kowieńskiego i paryskiego mieszkań wieszcza, listy, dokumenty, pamiątki i rzeczy osobiste wieszcza.Muzeum przechowuje pierwsze edycje utworów wielkiego romantyka, rzadkie książki (np., “Sonety”, Moskwa 1826 r., “Konrad Wallenrod”, Petersburg 1828 r.), pierwsze przekłady utworów na inne języki (wśród nich – pierwszy przekład poezji Mickiewicza na język litewski autorstwa Ludwika Jucewicziusa (lit. Liudvikas Jucevičius), Wilno 1837 r.).

Tu jest gromadzony i badany materiał związany z życiem i działalnością wieszcza:– utwory, bibliografia, artykuły;– portrety, zdjęcia, medale;– fotoarchiwum imprez i gości.

Muzeum pełni rolę literackiego salonu Wilna promującego polską literaturę i kulturę. Tu działają: Klub Rozmów Związku Dziennikarzy oraz Klub Poetycki , który organizuje “Środy Literackie”, kontynuujące tradycję słynnych przedwojennych “Śród Literackich” w celi Konrada.

W dziedzińcu muzealnym Instytut Polski na Litwie wraz z Mieszkaniem Muzeum Mickiewicza w Wilnie organizuje koncerty poświęcone osobom szczególnie ważnym dla literatury polskiej. Tu śpiewał jeden z miłośników wieszcza, mecenat muzeum tenor polski Wiesław Ochman. Wśród licznych gości był też Prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski (1998 r.).

5. Kościół św. Anny i pomniki Adama Mickiewicza.

Kościół pw. św. Anny w Wilnie to obiekt wyjątkowy. Spośród pozostałych zabytków architektury sakralnej miasta wyróżnia się nie tylko swoim sięgającym średniowiecza rodowodem, lecz także unikalnością stylu, w jakim powstał. Jest najwspanialszym na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej przykładem architektury późnego gotyku, zwanego gotykiem płomienistym. Charakterystyczne dla tego stylu płynne formy, przypominające języki ognia, w przypadku wileńskiej świątyni zostały twórczo zaadaptowane do możliwości materiału ceglanego.

6. Sanktuarium Bożego Miłosierdzia

Bez przesady możemy napisać, że Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Wilnie jest ważniejsze niż to w Krakowie. Tutaj bowiem znajduje się pierwszy oryginalny obraz Jezusa Miłosiernego (bardziej rozpowszechniona nazwa to Jezu Ufam Tobie), który powstał według wskazówek świętej siostry Faustyny Kowalskiej.

Jezus na wizerunku ma białą szatę. Prawą rękę podnosi do błogosławieństwa, lewą trzyma na sercu z którego odchodzą promienie  blady i czerwony. Na dole jest napis w języku polskim Jezu ufam Tobie.

7. Kamienica rodziców Maryli Rodowicz.

Wilno zajmuje szczególne miejsce w jej sercu piosenkarki. Cała rodzina Maryli Rodowicz pochodzi z Wilna. Jej ojciec Wiktor Rodowicz pracował na Uniwersytecie im. Stefana Batorego. Matka Janina Rodowicz-Krasucka pochodziła z rodziny związanej z teatrem. Dziadkowie Maryli Rodowicz ze strony ojca prowadzili koło Ostrej Bramy aptekę Pod Łabędziem. W 1945 r. podczas repatriacji rodzina Rodowiczów wyjechała do Polski. Maryla przyszła na świat już w Zielonej Górze. 

8. Ulica literacka w Wilnie.

"Po twych ulicach błądzę zadumany,W starych zaułkach na kamieniach siadam,Głosem znajomym mówią do mnie ścianyI z duszą murów o umarłych gadam"

Ten piękny fragment wiersza Artura Oppmana znakomicie oddaje nasze odczucia podczas spaceru po Wilnie.

Kręta, urocza uliczka Wileńskiej Starówki ze starymi kamieniczkami i tajemniczymi podwórkami. Ulica Literacka – to nazwa od początku XIX wieku, kiedy to przy niej mieściły się księgarnie, antykwariaty, drukarenki. Mieszkali studenci. W 1823 r. mieszkał tu Adam Mickiewicz.Podobno tu został aresztowany i osadzony w celi Bazyliańskiego klasztoru. W okresie Międzywojennym mieszkał tu Czesław Miłosz i później wspominał to mieszkanie przy Zaułku Literackim.

Rzadko zaglądali tutaj turyści, bo skromne mury starych domów do spaceru nie zachęcały. Sytuacja zmieniła się w 2008 r., kiedy to na starych murach umieszczono pierwsze tabliczki-exlibrisy, poświęcone pamięci wybitnych pisarzy, poetów. Jednym słowem – literatów, którzy w jakiś sposób są związani z Litwą. Są to ludzie różnej narodowości : Litwini, Polacy, Rosjanie, Żydzi, Francuzi… Tabliczki z metalu, ceramiki, drewna wykonują współcześni młodzi artyści- malarze. Znajduje się ich kilkaset na murach ulicy. Odnaleźć można też imiona sławnych Polaków.

Nam udało się odnaleźć dwie tabliczki poświęcone polskim literatom.

9. Starówka i malownicze uliczki.

Stare Miasto w Wilnie zachwyciło nas swoimi kolorowymi uliczkami, kamienicami, zaułkami. Mnóstwo tu fotogenicznych zakątków, jak chociażby czajniczki wkomponowane w ścianę budynku przy ulicy Bernardinu, brukowana ulica Rusų czy wspomniana powyżej ulica Literatų.

10. Kulminacyjnym punktem zwiedzania Wilna była Ostra Brama (lit. Aušros Vartai), która jest najcenniejszym skarbem Wilna z jej słynącym z cudów i łask obrazem Matki Miłosierdzia. To właśnie on w szczególny sposób przyciąga turystów i pielgrzymów z całego świata.

Zaprosiliśmy także naszych litewskich przyjaciół na przepyszną pizzę.

Po zebraniu informacji na temat Wilna udaliśmy się do szkoły w celu wspólnej pracy nad zdobytym materiałem.

Już nie możemy doczekać się jutra.

Do zobaczenia!